şiir - harun yavruoğlu

Yoksun

İSTANBUL dolaşıyor aklımda

Yoksun

İçinde sen ve

Yalnızlıklarım…

Elinde bir kıtap

                 bir kız biniyor

                              kırmızı bir otobüse

Ve ben de biniyorum

Sonra dövüyor beni hüzünlerim…

İlk durakta iniyorum…

Yoksun…

Eski bir tahta oluyorum parkta

Bankta…

Her yanım kalem ve bıçak yarası

simit kadar açım yine

yoksun

eriyen demir suyunda yıkıyorum kahırları

                                                 yüreğimden

Ah! desem kıyamet kopacak

Haberi yok İstanbul’un

Haberin yok

Yoksun…

241211