yoksun
maç başladı yoksun…
nazan geldi.
elif, bekir,
çaylar, tatlılar, meyveler geldi
sen gelmedin,
hacer küstü…
aylar…
ve yüzlerce gün geçti yoksun...
kapına geldim,
dağlarına çıktım, yoksun…
geldi bahar…
dutlar oldu…
insilün oldu hüzünlerim…
ve yaz bitti hazan geldi,
gelmedin,
yoksun…
yoksun,
yoksun işte…
sensiz kaldı vidaların,
tornavidaların...
yollar kaldırımlar sensiz…
seni “yok” diyemiyorum.
oda oda dolaşıyorum yeniden hastaneleri
acilleri…
göremiyorum…
doktorlar hemşireler var,
başka başka hastalar …
ama sen,
yoksun…
susuyorum yetimliğimi…
sensiz bayramlar gelip geçiyor…
kapılarda yoksun…
camilerde, cumalarda yoksun…
sensizliği aşamadım,
alışamadım…
aradım hatıralarını aklımın her köşesinde…
buldum, buldum ağladım …
giresun oldu hıçkırıklarım …
ali’ydin…
ve
ali ali mert geldi,
ama sen, gelmez oldun…